Historie

Een overzicht van de historie van TV Deuce

DE OPRICHTING VAN TENNISVERENIGING DEUCE
Deuce, 80 jaar jong. Sommige mensen menen dat hierachter een vraagteken op zijn plaats zou zijn, omdat in de club-annalen verschillende andere data circuleren. Bij bestudering van de archieven van de Texelse Courant blijkt echter duidelijk, dat er op 14 mei 1912 een meer- sportenvereniging werd opgericht (voetbal, korfbal en tennis) en dat de tennisafdeling van deze vereniging in september van dat jaar verder zijn eigen weg ging.

Een duidelijk reden hiervoor is niet te achterhalen, maar waarschijnlijk bleken de tennissers te elitair: zij vroegen honderd procent meer contributie (een dubbeltje per week in plaats van vijf cent, zoals de andere verenigingen). Bovendien moest er nog een tennisbaan (1) worden aangelegd voor 500 gulden (zie ook elders in dit blad wat betreft de geschiedenis van de baan). In 1922 wordt voor 't eerst de naam Deuce gebruikt in een brief van de toenmalige voorzitter aan de eigenaar van de grond, waarop toen de tennisbaan lag.

Een copie van deze brief hangt momenteel in de kantine van de tennisvereniging. Bij verder onderzoek is mij gebleken dat deze vereniging nooit is opgeheven, ook niet tijdens en na de oorlog. De vereniging leidde toen een sluimerend bestaan met een dieptepunt van ongeveer veertien leden in de periode dat er ook geen tennisbaan was (periode 1950 - 1957).

RECREATIE
Wat voor club was Deuce? Aanvankelijk was de vereniging waarschijnlijk vooral een recreatieve tennisclub. Veel foto's uit de twintiger jaren getuigen van feesten op de baan waarbij gedanst werd bij de muziek van een koffergrammofoon. Een belangrijk deel van de mannelijke leden waren toendertijd leerling op de Zeevaartschool Texel, die gevestigd was in de voormalige ULO, thans het dorpshuis van Den Burg. De jongens waren lid gedurende hun tweejarige studie op het eiland. Voor zover Texelse namen te achterhalen zijn, staan deze bij de foto's vermeld.

FOTOWINKEL
Behalve tennissen en dansen werd er af en toe ook gereisd. Van deze uitstapjes naar Schagen, Bergen aan Zee en Alkmaar werden ook foto's gemaakt. Deze foto's werden ontwikkeld en afgedrukt in het fotowinkeltje van mej. Schumaker dat zich bevond op de hoek van de Warmoesstraat en de Weverstraat, waar nu het plantsoentje is. Dit winkeltje was voor de Deuceleden in de twintiger en dertiger jaren belangrijk, want hier werd de sleutel van de tennisbaan bewaard en konden de leden tennisballen kopen.

OORLOG
In de oorlog stonden de Duitsers wel toe dat er getennist werd, maar gedurende de weekends werd de tennisbaan gevorderd door de officieren van de Duitse Wehrmacht. Deze stuurden dan een soldaat, om zaterdags omstreeks het middaguur te kijken of de baan wel vrij was. Na de oorlog ging het slecht met de vereniging: er waren vrijwel geen leden meer en een tennisbaan was er ook niet. Het is vooral aan de halsstarrigheid van de toenmalige penningmeesteresse, mevrouw Keijser-Rab, te danken dat de vereniging niet werd opgeheven. Zij weigerde haar medewerking daartoe en hield de kasgelden onder zich. Hoe de vereniging weer nieuw leven werd ingeblazen is mij niet helemaal duidelijk geworden, maar in 1960 was er weer een bestuur met J. P Kikkert (van de Lindeboom) als secretaris en dominee H. van Bilderbeek als voorzitter.

In 1912 wordt per advertentie in de Nieuwe Texelse Courant van 12 juni een offerte gevraagd voor de aanleg van een beton - cement baan. Deze baan wordt aangelegd achter 'De Vergulde Kikkert (thans bioscoop) op het land van Keuser naast het 'Gesticht voor Weldadigheid', later bejaardentehuis Irene en thans Verpleeghuis Texel. De aanlegkosten bedragen 500 gulden. Om niet opgehelderde redenen wordt de baan in 1925 verplaatst naar een terrein ten zuidwesten van de Warmoesstraat.

Op deze plaats staat nu de gereformeerde kerk. De aanlegkosten zijn dan opgelopen tot 2200 gulden. Zoals op de foto te zien is, ligt deze baan destijds aan de rand van de bebouwde kom. In september 1948 wordt de grond waarop de baan ligt door de gemeente onteigend in verband met de uitbreidingsplannen van Den Burg. Deuce krijgt toestemming om tot 1950 te blijven spelen op de baan, die daarna beslist zal worden afgebroken! In 1952 wendt Deuce zich tot de gemeente Texel voor een nieuwe locatie. De gemeente adviseert de vereniging, zich te wenden tot de directie van de TEM, die mogelijk een stuk grond ter beschikking heeft. Hier is nooit wat van gekomen. Ook plannen in 1960 voor aanleg van een baan, op grond achter het Schilderend 131, zijn nooit uitgevoerd.

VVV
In 1957 verleent de Gemeente Texel toestemming aan de VVV Texel om een tennisbaan aan te leggen ,,nabij het bosje aan de Elemert". De VVV vraagt (en krijgt) toestemming voor de aanleg van twee tegelbanen (kosten inmiddels opgelopen tot ruim 3500 gulden). Omdat het een proefneming betreft, is de gemeente bereid de benodigde tegels een jaar ter beschikking te stellen. Slaagt deze proef, dan moet de VVV de tegels kopen. Zo niet, dan neemt de gemeente de (onbeschadigde!) tegels terug. In 1958 krijgt de VVV ook nog toestemming om 'een kiosk' als kleedhokje bij de baan neer te zetten. Blijkbaar gaan de zaken niet zo goed: in 1959 krijgt de VVV een aanmaning om de tegels te betalen.

In 1960 wordt een subsidieaanvraag van de VVV afgewezen door de gemeente en op 4 maart 1960 worden de tegelbanen door de VVV verkocht aan de heer H. Wuis sr. van hotel Opduin in De Koog voor de boekwaarde van 5000 gulden. Uit het jaarverslag van het jaar '60 '61 blijkt dat de heer Wuis de tennisvereniging de banen te koop heeft aangeboden voor 6500 gulden. De koop geschiedt nadat de Rotterdamse Bank en een vijftiental leden garant staan voor het geld. De vereniging heeft voor de koop rechtspersoonlijkheid aangevraagd! Vanaf 28 augustus 1960 huurt Deuce de ondergrond voor 25 gulden per jaar van de gemeente.

VERNIELINGEN
In het jaar 1965 gaat het zeer slecht met de club. De toenmalige voorzitter Bilderbeek stapt zelfs op In de jaarvergadering zijn zelfs geen leden aanwezig. Bovendien zijn er in de laatste vier jaar geen vergaderingen meer geweest. De aflossing van de hypotheek kan doorgaan door de verhuur aan toeristen. De vakantiegangers houden in die jaren de vereniging in leven! Dhr De Winter, niet aanwezig, wordt gekozen tot voorzitter. De jeugd is zeer baldadig en vernielt voortdurend het complex. Het bestuur is van mening dat politiehulp moet worden ingeschakeld. Tijdens de jaarvergadering in 1966 blijkt dat de banen en omheining in slechte toestand ven keren. Er is geen geld voor reparatie.

De club lijkt zo goed als dood. Nog steeds zijn het de toeristen die de zaak draaiende houden. Vier jaar later wordt Peter Bakker de nieuwe voorzitter. De situatie is dan nog onveranderd nijpend. De banen zijn zeer slecht, er is het laatste jaar daarom geen contributie geheven. Dhr Swarthof wil de banen wel overnemen en opknappen. De RST denkt eraan nieuwe banen aan te leggen, die Deuce dan zal kunnen huren. Het nieuwe bestuur gaat de schade, in afwachting van de RST herstellen door weer contributie te heffen en leden aan te trekken. Bovendien worden de banen nog steeds verhuurd aan toeristen.

TRAINING
In 1971 ziet de RST ervan af nieuwe banen aan te leggen. De trainingen worden weer opgepakt: Jan Drentje traint de jeugd voor een gulden per uur. Dhr Claassen gaat de volwassenen trainen op zaterdag. De Culturele Raad wordt geldschieter voor de reparatiekosten. De banen worden heropend met een feestdag. Er komt een huisje met enkele kledinghaken. De contributie voor senioren, echtparen en jeugd is respectievelijk 40, 65 en 10 gulden. De verhuur van de banen is nog steeds een belangrijke bron van inkomsten.

TOERNOOI
Een jaar later worden de lijnen voor een toernooi duidelijk zichtbaar. Er wordt een toernooicommissie gekozen. Waarin zitting hebben: Els Postma, mevrouw Bakker en de heer van Asperen. Het batig saldo van de vereniging ziet er voor het eerst sinds jaren goed uit: 2000 gulden in kas en een kleine schuld bij de gemeente. De vergadering heeft als hoofdthema: de aanleg van 1 of 2 banen, waar is nog niet duidelijk. Hoe zit de zaak precies in elkaar? De oude banen zijn slecht geworden. Deuce wil nieuwe banen, eigen banen. De gemeente en de RST zijn bereid een stukje grond aan de Slingen weg aan Deuce af te staan. Op 22 september 1972, tijdens een bestuursvergadering, komen de brieven van de gemeente en de RST ter sprake en wordt tot de bijzondere ledenvergadering van 13 oktober besloten. Het is een vergadering vol technische praat, grote bedragen gaan over tafel, besloten wordt om Mateco-banen (asfalt-beton) aan te leggen (50 gulden/m2).

Er wordt veel van de leden geëist! De contributie moet stijgen naar 75 gulden per persoon en een eenmalig voorschot van 200 gulden, zijnde drie jaar contributie, wordt verlangd, terwijl het ledenaantal moet stijgen naar ongeveer 70 personen. De totaalkosten voor de aanleg van de banen worden geraamd op 58.000 gulden, waaraan de RST, de gemeente en andere fondsen fors bijdragen. Hectische tijden dus. Blijft over: rente en aflossing van 3000 gulden per jaar. De club zal rechtspersoon dienen te worden. Alweer? Of nog steeds? Uit de notulen van een bestuursvergadering in 1973 blijkt dat door een storm en baldadigheid van de jeugd het hekwerk is vernield, Het bestuur is in last, wie zal dat betalen? Mevrouw van Asperen biedt haar caravanbus aan als toekomstig clubhuis.

ONTWIKKELING
In datzelfde jaar nog spreekt de voorzitter zijn vreugde uit over de geweldige plotselinge ont wikkeling van Deuce. De toernooien op Pinksteren en in het najaar en de trainingen zijn een succes geweest. Maar de nieuwe banen op de geplande plek staan op de tocht! De gemeente wil niet meer meewerken. Het SV Texel-veld, is een kwartslag gedraaid, er is geen plaats meer voor tennisbanen. Een commissie van drie (Drentje, Dros en Bakker) gaan zich buigen over nieuwe plannen. Wintertraining in de Koninghal wordt ingesteld. Op 29 maart 1974 wordt een belangrijke ledenvergadering gehouden. Tijdens de bijeenkomst wordt voor het eerst gesproken over de aanleg van vier banen, tussen het zwembad en het SVT veld.

De KNLTB en de gemeente wijzen dit van de hand in ven band met geluidsoverlast. Het is niet duidelijk of de oude banen van een nieuwe kunstoflaag moeten worden voorzien, of dat er nieuwe banen aan de Slinger-weg komen. Voor de zoveelste keer worden er nieuwe sloten op de hekken geplaatst en wordt een adres afgesproken waar de sleutel kan worden afgehaald. Eind 1974 ziet het ernaar uit dat er gekozen moet worden voor restauratie van de oude banen: kosten 70.000 gulden. De tegels zijn gekocht door de firma Rab, die nog niet wil betalen.

Tennisleraar wordt waarschijnlijk de heer Hagen, een echte! Er zijn plannen voor een clubblad.

RESTAUREREN
In het voorjaar van '75 zal de firma Bruil de oude banen restaureren Simon Dros gaat de jeugd les geven De plannen voor een clubblad worden in verband met de kosten opgeschort. Een 'hot item' in deze periode is het plaatsen van een clubhuis, het stenen huisje waar het bestuur nu vergadert. Het schijnt dat de LTS het gebouwtje gaat neerzetten. De kosten moeten namelijk laag blijven. De LTS haakt af als bouwer van het clubhuis.

Ondanks de vele pogingen van Deucebestuurders is er tot nu toe van de medewerking van Texelaars weinig terecht gekomen. In de rondvraag van de ledenvergadering van oktober 1975 wordt gezegd dat in maart '76 een nieuwe toplaag op de oude banen zal worden aangebracht. Zal er na 19 jaar modderen dan eindelijk iets aan de banen gebeuren ????! !! De vergadering wordt door 23 leden bezocht.

LEDENSTOP
In 1976 wordt de heer Gerard Vos naast Simon Dros aangesteld als trainer. Na het bereiken van het aantal van 150 leden wordt een ledenstop ingevoerd. Tijdens een bestuursvergadering in oktober blijkt dat de ledenstop wordt ingevoerd wanneer de vereniging 180 leden telt.

De contributie wordt verhoogd tot respectievelijk 60, 100 en 35 gulden. Ook Jan Drentje en Jurgen Kiltz willen les geven. De tekening voor het nieuwe clubhuis wordt door de gemeente geweigerd. Het gebouw is te groot: 75m2 grondoppervlak moet worden teruggebracht tot 37,5m2. Reden: teveel bomen dienen voor het grote gebouw te verdwijnen. Mevr. Dros neemt afscheid als bestuurslid en zij wordt voor al haar werk benoemd tot erelid. De heer Kooi stelt voor competitie te gaan spelen, maar dat wordt door het bestuur afgewezen. De reden is dat er nog teveel leden de techniek nog niet voldoende onder de knie hebben. In juni 1977 moet Peter Bakker het voorzitterschap wegens drukke werkzaamheden opgeven. Jan Drentje neemt deze functie waar. Hij neemt in november het voorzittersschap voor één jaar over. Peter Bakker treedt dan definitief af na zeven jaar succesvol met de hamer te hebben geslagen.

CLUBHUIS
In een bestuursvergadering van 1978 wordt bekend dat het clubhuis 58.000 gulden gaat kosten. Bij de gemeente kan een aanvraag voor 25 procent subsidie worden ingediend. De bouw wordt gestart in april en het gebouwtje wordt in november van datzelfde jaar opgeleverd. De nieuwe trainer in 1979 heet Jan Willem Kooymans. Tijdens de jaarvergadering van november 1980 blijkt dat er nog steeds gedonder is met de firma Bruil over het aanbrengen van een nieuwe toplaag over de eerste, die niet deugde. Ruim 23 jaar speelt de vereniging op een baan die nog steeds niet voldoet aan de eisen voor goed tennisspel! Deuce telt inmiddels 250 leden. Er kunnen in verband met de hoge kosten geen oefen-muur en ballen worden aangeschaft.

De notulen van jaarvergaderingen zullen voortaan in het clubblad worden opgenomen. Dat clubblad is in 1979 gestart door Aad Studulski. Op het clubhuis rust nog f 48.000 schuld. Er is een reserve van f 10.000. Er zijn problemen met de statuten. De KNLTB heeft deze afgekeurd, omdat ze niet aan de KNLTB-eisen voldoen. De aangepaste statuten worden ter plekke aan de leden aangeboden en na hun toestemming worden ze aan de notaris ter vervolmaking aangeboden. Remie Laane wordt gekozen als voorzitter. Hein Ooslinga komt de eer toe als eerste in de historie van Deuce een verzoek om baanverlichting ingediend te hebben. Dat gaat nog niet door vanwege de hoge kosten. Els Postma vraagt naar de ontwikkelingen aangaande nieuwe door de RST aan te leggen banen nabij het zwembad. Die zijn nog onduidelijk. Jurgen Kiltz en Jan Drentje worden in het zonnetje gezet voor hun inzet, die er toe geleid heeft dat Deuce een echte vereniging is geworden.

NIEUWE PLANNEN
1982 en 1983 zijn turbulente jaren voor de club. En alles draait om nieuwe banen! Er is een bouwcommissie benoemd, waarin Bob Coutinho, Kars van Karsen en Oerbrand Poster zitting hebben. De opdracht is: de mogelijkheid te onderzoeken voor de aanleg van een derde baan. De commissie stoot eerst haar neus, bij de gemeente en schakelt dan, doldriest?, over op een veel ambitieuzer plan: Ergens in Den Burg een complex van 4 banen met kantine en 0e-fenkooi. Dat plan geeft aanleiding tot het houden van maar liefst 6 ledenvergaderingen, binnen korte tijd, waarvan drie buitengewone! Op de buitengewone ledenvergadering van 23 juli '82 treedt het hele bestuur af, omdat zij in tegenstelling tot de andere leden de 4 banen niet zien zitten. In de buitengewone ledenvergadering op 27 augustus 1982 wordt Aja Coutinho gekozen als de nieuwe voorzitter. De bouwcommissie kan inmiddels melden dat in samenwerking met de gemeente drie schetsontwerpen zijn ontstaan: 1. Bij zwembad Molenkoog, 2. terrein Beatrixlaan, achter de sporthal, 3, Voetbalveld Wilsten straat. Er is voorkeur voor optie 3, Mooie grote plek, heeft al een sportbestemming, veel plaats voor clubhuisaccommodatie etc. Weinig parkeerplaats, maar dat komt wel als het Marsplan tot ontsluiting van de Wilsterstraat zal leiden.

De bouwcommissie zal een conceptbrief aan B en W opstellen en tevens een subsidieaanvraag indienen. De kosten worden later ter goedkeuring aan de leden voorgelegd. De plannen blijken in een algemene ledenvergadering op 21 januari 1983 opnieuw van de baan te zijn! Gesproken wordt over de RST en plannen om op de speelweide van het zwembad banen aan te leggen. Er wordt gesproken over manipulatie door de RST en of de bouwcommissie, maar opnieuw wil starten met een onderzoek, zonder de RST. De heer Kooi wordt tot erelid benoemd. De nieuwe trainer wordt Wim Soederhuizen, per 1 april 1983 voor twee dagen in de week. Er wordt een ledenstop ingesteld.

NIEUWE BANEN
Maar dan, op de buitengewone ledenvergadering van 25 maart 1983 waar het nog onovertroffen aantal van 52 leden aanwezig is, zijn de plannen rond en blijkbaar in een al verder gevorderd stadium! Het gaat dan al om kunstgrasbanen. Een monster is aanwezig. De bouwcommissie is naar een soortgelijke baan in Midwoud wezen kijken. Zij deelt verder mee dat er een nieuw voorstel van de gemeente ligt: locatie naast de sporthal, 4 banen en een oefenkooi. Een plattegrond van de locatie is aanwezig. De Welzijns Stichting zal de kantine bouwen. Deuce gaat van de WST huren en kan later tot koop overgaan. De afbouw en inrichting wordt door Deuce-leden gerealiseerd. De raad subsidieert voor 44.000 gulden. De grond wordt voor 3625 gulden per jaar in erfpacht genomen. De oude banen blijven eigendom van de tennisvereniging. De bouwcommissie heeft een volmacht gekregen een keuze van banen te maken. Dat hebben ze gedaan: kunstgras dus.

Maximaal bespeelbaar goedkoop in onderhoud (300 gulden per jaar), goedgekeurd door NSF. Er worden nog enkele belangrijke besluiten genomen: - de contributie wordt verhoogd tot 150 gulden voor senioren en 75 gulden voor jeugdleden. - uitgaven boven 2500 gulden behoeven eerst de goedkeuring van een ledenvergadering. - de ledenstop wordt opgeheven. - in de kantine kunnen koffiebonnen worden gekocht, 10 voor 5 gulden. Het zoveelste ludieke plan in het kader van een betere exploitatie van de kantine. Uit de notulen van de najaarsvergadering 1983 blijkt de NSF de banen nog niet heeft kunnen goedkeuren. De laatste betalingstermijn â 46000 gulden wordt nog even vastgehouden.

De bouw van het clubgebouw gaat 60000 gulden kosten. Mooi mis! In de ledenvergadering van juni 1984 wordt een lening van 75000 gulden aangekondigd en is bekend wat de uiteindelijke bouwkosten zullen bedragen: tussen de 105 en 110 duizend gulden! Reden hiervoor is dat veel zaken, zoals m.n. het betegelen en diverse timmerwerkzaamheden, door onvoorziene omstandigheden niet meer in eigen beheer gedaan konden worden. De penningmeester kondigt de automatisering van de contributie-inning aan.

OPENING NIEUWE TENNISPARK
Op 29 september 1984 wordt het nieuwe tennispark feestelijk geopend. Burgemeester Engelvaart verricht de openingshandeling door het grote Deuce-embleem naast de kantine te onthullen. Een receptie, jeugdactiviteiten en een feestavond met muziek completeren het feestelijke gebeuren. De algemene ledenvergadering in november 1984 wordt voor het eerst in het eigen clubgebouw gehouden. Tijdens die vergadering komt naar voren dat voor 1000 gulden lichtmasten zijn aangeschaft. In verband met gemeentelijke subsidie wordt voon gesteld, de trainer in loondienst te nemen ingaande 1986. De contributie wordt bepaald op 150 gulden voor senioren, terwijl de juniorenleden 75 gulden betalen. De kosten voor de bouw van de kantine zijn hoger dan ven wacht. In de ledenvergadering van nov 1985 wordt een verhoging van de contributie met 10 gulden voor gesteld om een vakantiehulp aan te trekken voor de kantinedienst. Dit voorstel wordt afgewezen. De kantine is een clubgebouw, zo was de reactie. In deze vergadering komt ook naar voren dat een renovatie van de oude banen 46.000 gulden per baan kosten! Gedacht wordt daarom de oude banen af te stoten en het nieuwe complex uit te breiden. Ook komt de jeugdafdeling uitgebreid aan bod. Er wordt voorgesteld om een jeugddraad op te richten. En er wordt overwogen om tweemaal per jaar een ledenvergadering te houden. De vergadering wordt afgesloten met de huishoudelijke mededeling dat er geen rommel op de banen achtergelaten mag worden.

VOORLOPERS TESSELTOERNOOI
In het jaarverslag van 1985 staat vermeld dat 13 teams aan de competitie hebben deelgenomen. Naast deze competitie worden ook andere wedstrijden georganiseerd, zoals een driedaags toernooi voor toeristen (voorlopers van het Tesseltoernooi?) Mevrouw Dros van Bommel wordt tot erelid benoemd, Uit het jaarverslag van 1986 blijkt dat de leden weer volop meedoen aan de districts- en kring-kampioenschappen. Het ledenaantal zakt naar 351. Er wordt hard gewerkt om de verlichting te plaatsen.

75 JAAR
In 1987 bestaat de tennisvereniging 75 jaar. De financiële positie van de vereniging laat niet toe om een groot evenement op te zetten. De gemeente stelt een bijdrage van 250 gulden in het vooruitzicht, Het aantal leden is inmiddels naar later zal blijken, tot een dramatisch diepte punt van 276 teruggelopen. De club kampt met een begrotingstekort. De oude banen worden nog wel verhuurd voor 15 gulden per uur. Er is een beheerder voor de kantine nodig. Jan Schilstra heeft deze taak voor 1 jaar op zich genomen, maar moet halverwege afhaken wegens ziekte. Er zijn inmiddels 15 competitieteams. De gemeente laat weten dat de lichtmasten na 11 uur 's avonds niet meer gebruikt mogen worden. In 1988 begint het aantal leden weer te stijgen naar 293 en een jaar later telt de vereniging alweer 358 leden. De contributie voor de jeugdleden wordt 120 gulden (inclusief 10 lessen). De eilandcompetitie gaat van start. Deelnemers zijn Deuce en de tennisverenigingen uit Oosterend en De Cocksdorp.

Op 1 januari 1990 blijkt het ledenaantal toch weer gedaald tot 299. De nieuwe banen vertonen dat jaar slijtageplekken, De plannen zijn om ze in 1991 te renoveren. Om de kommer en kwel rond de kantinedienst op te lossen wordt de "25 gulden bijdrage" ingesteld. Een ieder die twee maal drie uur kantinedienst gedraaid heeft kan deze 25 gulden terugontvangen. Er komt een nieuwe oefenmuur, De kosten van deze 'Boemerang zijn 8000 gulden.

CRESCENDO
1990 zal later blijken het jaar te zijn, waarin Deuce in een opwaartse stroomversnelling geraakt. In 1991 is plotseling de financiële situatie opgeklaard, door een voortdurend stijgen van het leden aantal en het succes van het "beroemd" geworden Tessel-toernooi. Financiële barrières, zoals het verdwijnen van de gemeentelijke subsidie, waardoor binnen enkele jaren 40.000 gulden extra dient te worden gespaard voor het vervangen van de oude grasbanen door nieuwe, worden schijnbaar moeiteloos genomen door de flegmatieke vice-voorzitter Gerrit Lely. Nog juist in dit jaar is het clubhuis afbetaald en is Deuce eigenaar van de ondergrond. In de ledenvergadering van 1992 neemt Han Pastoor de hamer ter hand, waardoor een jarenlang onbemenste voorzitterstoel weer is bezet. Het bestuur komt en passent op de gewenste sterkte van 7 leden, 4 vrouwen dit maal en 3 mannen.

De vergadering besluit tot een belangrijke verandering: De kantine wordt een heus bedrijf en Loes Geus gaat er de scepter zwaaien, geen mooi bedachte oplossingen meer, niet meer uitsluitend liefdewerk oud papier! In de toekomst zal blijken dat dit een gouden beslissing is geweest. Het zal dan de normaalste zaak van de wereld zijn als je er altijd terecht kan voor een kopje koffie, een frisdrankje en een hapje1 terwijl je gezellig keuvelend met medeleden op een riant terras zit te wachten tot dat je aan de beurt bent om een balletje te slaan op één van de, dan vast en zeker meer dan 6 banen. De oefenkooi wordt gedraaid en komt vergroot en voorzien van een coating, langs de Emmalaan. De steenslag rondom banen en kantine wordt vervangen door een tegelterras, waarboven met zonnig weer prachtige parasollen prijken.

Er komen 4 hogere en meer licht gevende masten zodat er 's avonds enthousiast wordt getennist tot wel elf uur. Het succes van de nieuwe masten is zo groot dat 4 andere, ter vervanging van de oude, niet lang op zich zullen laten wachten. En, tot slot, het ledenaantal blijft, en nu explosief, groeien. Eind april komt in de plaatselijke pers een foto, waarop een trotse voorzitter Han en het 500-ste lid te zien zijn. Kan het allemaal mooier?! in het jaar dat Deuce "80 jaar jong" wordt, is het dan eindelijk een echte vereniging geworden en meteen ook de grootste van het eiland!

Anno 2001 is er een oefenkooi en een 5e kunstgrasbaan aan het complex toegevoegd. De meeste recente verbetering van de accommodatie is de totale verbouwing en uitbreiding van het clubgebouw waarvan het resultaat is te zien op de foto.